هولوگرافي تركيبي

كاربرد هولوگرافي تركيبي

هولوگرافي تركيبي مي تواند براي نمايش كامل ديتاي پزشكي توموگرافي سه بعدي استفاده شود. اين دستگاه از تصاوير مقياس دهي شده از اهداف، براي ساخت هولوگراماستفاده مي كند در نتيجه، تكنيك يك راه براي ساخت هولوگرامي كه تصاوير آن از اندازه هاي مختلفي از هدف اصلي هستند، فراهم مي كند. يك مجموعه از photographic transparency عكسهايي كه از پشت،روشنايي به آن مي اندازند (ساخته مي شود،كه همه ي آنها براي ساخت يك هولوگرام تركيبي چند نمايشي) (multiple-exposuree)استفاده مي شوند. ساخت مجدد هولوگرام، هدف اصلي را با يك بزرگنمايي برابر با فاكتور مقياس transparency، توليد مي كند. استريوگرامهاي هولوگرافيك كه به هولوگرام Crossمشهور است، از منظرهاي چندزاويه اي از هدف استفاده مي كند. اين روش شامل سه مرحله مي شود: اكتساب ديتا، پردازش تصوير و ساخت استريوگرام.

چون استريوگرام هولوگرافيك فقط شامل اختلاف منظر افقي در هدف مي شود، براي كاربردهايي كه در آن سطحها مهم هستند، مانند پروستات و عمل استخوانهاي صورت (craniofaciall)، دارايي محدوديت هستند. بعلاوه، بيشتر داده هاي بيولوژيكي مانند سي تي و ام آر عموما به عنوان اسكنهاي سري بيشتر از منظرهاي چندزاويه اي جمع آوري مي شوند، هولوگرافي تركيبي اي كهه تصاوير را با همه ي بخشها در عمق صحيح (مكانهاي صحيح) و در هر دو اختلاف منظر عمودي و افقيي ساخت مجدد مي كنند، مفيدتر هستند.

هولوگرام تركيبي

هولوگرامهاي تركيبي كه شمل اختلاف منظر كامل و رديفهاي (cues) عمق فيزيكي هستند به عنوان هولوگرامهاي تركيبي حجم سنجي (volumetric) يا هولوگرام تركيبي چند سطحي (multiplanee)  شناخته مي شوند.

يك هولوگرامهاي تركيبي حجم سنجي از يك توده از تصاوير مانند سي تي يا ام آر ساخته مي شود. اولين تصوير در توده بر روي يك صفحه نمايش كه در جلوي يك فيلم هولوگرافيكقرار دارد، پرتاب مي شود. يك هولوگرام از اين تصوير به وسيله ي اضافه كردن يك پرتوي مرجع،ثبت مي شود.. سپس صفحه نمايش چند ميليمتر از فيلم هولوگرافيك دور مي شود و دومين تصوير از توده بر رويي صفحه نمايش پرتاب مي شود و دومين نمايش روي اولي ساخته مي شود. همه ي تصاوير به صورتت مشابه ثبت مي شوند و هر كدام كمي بافاصله تر نسبت به همتاي قبلي خود قرار مي گيرد. سپس فيلم گسترش مي يابد. وقتي هولوگرامها از نو ساخته شوند، همه ي بخشهاي توزيع شده در فضايي سه بعدي در فاصله هاي مختلف را نشان مي دهد. تكنيكهاي خنثي كردن تفرق مي تواند برايي ساخت هولوگرام تركيبي به كار برده شود و در نتيجه تصاوير مي توانند به وسيله ي يك منبع نورر سفيد ديده شوند.

كاربرد و مزاياي هولوگرام تركيبي

پروسه ي هولوگرامهاي تركيبي حجم سنجي شبيه به پروسه ي توموگرافي معكوس است كه در آن صفحه نمايش پرتوافكني، ترجمه ي خطي بيمار در اسكنر را شبيه سازي مي كند. چون هولوگرامهاي تركيبي حجم سنجي از بخشهاي سريالي يا مجموعه اي در مختصات Z مختلف در فضا استفاده ميي كنند، اين بخش مي تواند به عنوان هولوگرام تركيبي Zeta شناخته شوند. برعكس استريوگرام هولوگرافيك كه به عنوان هولوگرام تركيبي theta شناخته مي شود، چون تصاوير را در زاويه هايي مختلف شامل مي شود.

مي توان نتيجه گرفت كه هولوگرامهاي تركيبي حجم سنجي به شكل متعهدانه اي اطلاعات كامل را از نو مي سازند كه شامل رديفهاي عمق فيزيكي و همه ي آهنگهاي مقياس خاكستري ((grey-scale tonality) در همه ي بخشها و بدون اعوجاج هندسي يا نورسنجي(photometricc) مي شود. ولي موفقيت اين تكنيك بستگي به صحت در صف­بندي بخشهاي سريالي در منظرهاي مختلف دارد.

سيستم كامل براي توليد و نمايش هولوگرامهاي تركيبي مفيد از نظر باليني،مي تواند به صورت خودكار  در آيد.